آق حصار

آق‌حصار \āq-hesār\، (در ترکی، به معنی بارو و دژ سفید)، شهر تاریخی ثیاتیرا واقع در غرب ترکیه و در دشتی حاصلخیز، در کنار رودخانۀ زابِ بزرگ (لکوس دورۀ باستان). این شهر باستانی که دراصل پلوپیا خوانده می‌شد، ظاهراً توسط لیدیاییها بنیاد نهاده شد، اما در 290 ق‌م، مستعمره‌نشین مقدونیان گردید و نام آن به ثیاتیرا تغییر یافت. در 190 ق‌م، بخشی از قلمرو پادشاهی پرگاموم شد، و منزلگاهی مهم در کنار جادۀ روم باستان از پرگاموم (برگامه) به لائودیکئا (در نزدیکی دنیزلی) به شمار می‌رفت. نخستین عبادتگاه مسیحی آن به‌عنوان یکی از 7 کلیسای ظاهرشده در مکاشفۀ یوحنا برپا شد. آق‌حصار در سدۀ 15 م به امپراتوری عثمانی منضم شد. شهر امروزی آق‌حصار از طریق راه‌آهن و جادۀ زمینی با اِزمیر و مانیسا مرتبط است و صادرات آن پنبه، توتون، گرافیت (مغز مداد)، تریاک، چوب، کشمش و مواد رنگ‌کننده است. قالیچه‌های بافته‌شدۀ آق‌حصار شهرت بسیاری دارد.
جمع‍ (برآورد 2012 م): 086‘ 107 تن.

مآخذ